บูทส์แมวน้อยผู้กล้าหาญและอยากรู้อยากเห็นดินแดนมหัศจรรย์ | นิทานเปรื่องปัญญา

 บู๊ทส์เป็นแมวตัวน้อยผู้กล้าหาญที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านที่ดูแปลกตาใจกลางป่าอันกว้างใหญ่ จิตวิญญาณแห่งการผจญภัยของเขามักจะพาเขาไปสำรวจป่าลึกลับที่ล้อมรอบหมู่บ้าน 

วันหนึ่งบู๊ทส์ได้ยินเรื่องราวของโทรลล์เฒ่าอารมณ์บูดที่อาศัยอยู่ลึกเข้าไปในป่า คอยดูแลสะพานที่นำไปสู่ดินแดนมหัศจรรย์

| โทรลล์ เฒ่าหน้าตาบูดไร้อารมณ์

ด้วยความมุ่งมั่นที่จะเปิดเผยความจริงเบื้องหลังข่าวลือ บู๊ทส์จึงออกเดินทางสำรวจ ขณะที่เขาเดินผ่านแมกไม้เขียวขจี ป่าก็สะท้อนเสียงใบไม้และเสียงนกร้องอย่างร่าเริง หลังจากการเดินทางอันยาวนาน เขาก็มาถึงสะพานในตำนานซึ่งมีโทรลล์ที่น่าเกรงขามยืนขวางทางอยู่

โทรลล์ที่มีใบหน้าแข็งแกร่งดุจต้นไม้โบราณ จับจ้องไปที่บู๊ทส์และร้องลั่นว่า 

"ไม่มีใครผ่านไปได้โดยไม่มอบของมีค่าให้ฉันเลย!"

โดยไม่มีใครขัดขวางการปรากฏตัวที่น่าหวาดกลัวของโทรลล์ 

บู๊ทส์จึงรวบรวมความกล้าและเข้าไปหา 

“ฉันมาอย่างสันติ” เขาพูดขี้น พยายามทำเสียงให้กล้าหาญที่สุด 

| บูทส์แมวน้อยผู้กล้า

“ฉันแสวงหาทางไปยังดินแดนที่อยู่เลยสะพาน สถานที่แห่งความมหัศจรรย์”

โทรลล์คำรามอย่างสงสัย 

“แล้วเจ้ามีอะไรจะเสนอเจ้าแมวน้อย?”

บู๊ทส์ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะนึกถึงถุงหินอ่อนแวววาวใบเล็กๆ ที่เขามักจะเก็บไว้ในเป้

 “ฉันมีลูกหินที่สวยงามเหล่านี้ แต่ละลูกมีสีและความแวววาวเป็นเอกลักษณ์ คุณจะรับมันเพื่อแลกกับการผ่านหรือไม่”

โทรลล์ประหลาดใจกับข้อเสนอที่ถ่อมตัวแต่มีน้ำใจของบู๊ทส์ เขาหยุดชั่วครู่หนึ่ง “ดีมาก” เขาพึมพำ “เจ้าอาจจะผ่านไปได้ ของขวัญของเจ้ามีค่าในแบบของตัวเองจริงๆ”

ขณะที่บู๊ทส์ข้ามสะพาน เขาก็หันกลับไปขอบคุณโทรลล์ที่ยิ้มแบบเจื่อนๆเป็นครั้งแรกในรอบหลายปี 

เจ้าแมวได้ผจญภัยไปในดินแดนใหม่ เต็มไปด้วยสถานที่ท่องเที่ยวอันน่าหลงใหลและสิ่งมีชีวิตที่เป็นมิตร เขาสำรวจเนินเขา ลำธารที่ส่องประกายระยิบระยับ และทุ่งดอกไม้ที่มีชีวิตชีวา สนุกสนานไปกับสิ่งมหัศจรรย์ที่เขาเคยได้ยินมา

บู๊ทส์ตระหนักดีว่าบางครั้งของขวัญที่ไม่คาดคิดก็อาจมีคุณค่ามหาศาลได้ เขากลับไปที่หมู่บ้าน เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับโทรลล์ สะพาน และความงามของสัตว์อื่นๆ ที่เหลือให้ฟัง ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา บู๊ทส์ก็กลายเป็นที่รู้จักในชื่อแมวที่เอาชนะโทรลล์ได้ โดยสร้างแรงบันดาลใจให้คนอื่นๆ แสวงหาการผจญภัยและเห็นคุณค่าของสมบัติที่เรียบง่ายที่สุดในชีวิต...

จบ

ความคิดเห็น